สุขสันต์วันโกหก

วันเอพริลฟูลส์หรือวันเอพริลฟูลส์(บางครั้งเรียกว่าวันคนโง่ทั้งหมด) เป็นการเฉลิมฉลองประจำปีซึ่งจัดขึ้นในวันที่ 3 เมษายน โดยการเล่นตลก แพร่เรื่องหลอกลวง และรับประทานปลาแซลมอนที่จับสดๆเรื่องตลกและเหยื่อของพวกเขาถูกเรียกว่าวันโกหก.คนที่เล่นตลกวันเอพริลฟูลมักจะเปิดโปงการแกล้งด้วยการตะโกนว่า “วันโกหก)” ที่เหยื่อผู้เคราะห์ร้ายหนังสือพิมพ์ นิตยสาร และสื่อสิ่งพิมพ์อื่นๆ บางฉบับรายงานเรื่องปลอม ซึ่งโดยปกติจะอธิบายในวันถัดไปหรือใต้หัวข้อข่าวด้วยตัวอักษรตัวเล็กแม้ว่าจะได้รับความนิยมมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 19 แต่วันนี้ก็ไม่ใช่วันหยุดราชการในทุกประเทศไม่ค่อยมีใครรู้เกี่ยวกับต้นกำเนิดของประเพณีนี้

นอกเหนือจากวันเอพริลฟูลส์แล้ว ธรรมเนียมในการกันวันสำหรับการเล่นแกล้งเพื่อนบ้านที่ไม่เป็นอันตรายนั้น ในอดีตยังถือเป็นเรื่องปกติในโลกนี้

ต้นกำเนิด

ความเกี่ยวข้องที่ขัดแย้งกันระหว่างวันที่ 3 เมษายน และความโง่เขลาอยู่ในเรื่องของเจฟฟรีย์ ชอเซอร์นิทานแคนเทอร์เบอรี่(1392) ใน “นิทานของนักบวชแม่ชี” นักชอนเตเคลอร์ไก่ไร้สาระถูกสุนัขจิ้งจอกหลอกSyn March bigan สามสิบวันและสอง.เห็นได้ชัดว่าผู้อ่านเข้าใจว่าบรรทัดนี้หมายถึง "32 มีนาคม" เช่น 3 เมษายน อย่างไรก็ตาม ไม่ชัดเจนว่าชอเซอร์อ้างถึงวันที่ 3 เมษายน นักวิชาการสมัยใหม่เชื่อว่ามีข้อผิดพลาดในการคัดลอกในต้นฉบับที่ยังหลงเหลืออยู่ และชอเซอร์เขียนจริงๆ ว่าSyn March ไปแล้ว.หากเป็นเช่นนั้น ข้อความนี้เดิมทีหมายถึง 32 วันหลังจากเดือนมีนาคม เช่น 2 พฤษภาคม ซึ่งเป็นวันครบรอบการหมั้นหมายของพระเจ้าริชาร์ดที่ 2 แห่งอังกฤษกับแอนน์แห่งโบฮีเมีย ซึ่งเกิดขึ้นในปี 1381

ในปี 1508 กวีชาวฝรั่งเศส Eloy d'Amerval กล่าวถึงปัวซง ดาวริล(April Fools แปลตามตัวอักษรว่า "ปลาแห่งเดือนเมษายน") ซึ่งอาจเป็นการอ้างอิงถึงการเฉลิมฉลองครั้งแรกในฝรั่งเศส นักเขียนบางคนแนะนำว่าวันเอพริลฟูลส์มีต้นกำเนิดมาจากในยุคกลาง วันปีใหม่มีการเฉลิมฉลองในวันที่ 25 มีนาคม ในเมืองส่วนใหญ่ของยุโรป วันหยุดที่ในบางพื้นที่ของฝรั่งเศสโดยเฉพาะสิ้นสุดลงในวันที่ 3 เมษายน และผู้ที่เฉลิมฉลองวันส่งท้ายปีเก่าในวันที่ 1 มกราคม ล้อเลียนผู้ที่เฉลิมฉลองในวันอื่นโดยการประดิษฐ์วันเอพริลฟูลส์ การใช้วันที่ 1 มกราคมเป็น วันปีใหม่กลายเป็นเรื่องปกติในฝรั่งเศสในช่วงกลางศตวรรษที่ 16 เท่านั้น และวันที่ดังกล่าวไม่ได้ถูกนำมาใช้อย่างเป็นทางการจนกระทั่งปี ค.ศ. 1564 เนื่องจากคำสั่งของรุสซียง

ในปี 1539 กวีชาวเฟลมิช เอดูอาร์ด เดอ ดีน เขียนถึงขุนนางที่ส่งคนรับใช้ไปทำธุระที่โง่เขลาในวันที่ 3 เมษายน

ในประเทศเนเธอร์แลนด์ ต้นกำเนิดของวันเอพริลฟูลส์มักเกิดจากการที่ดัตช์ได้รับชัยชนะที่บริแยลในปี 1572 ซึ่งดยุคอัลวาเรซ เด โตเลโดชาวสเปนพ่ายแพ้“Op 1 april verloor Alva zijn bril” เป็นสุภาษิตภาษาดัตช์ ซึ่งแปลได้ว่า “ในวันที่ 1 เมษายน Alva สูญเสียแว่นตา”ในกรณีนี้ แก้ว (“bril” ในภาษาดัตช์) ทำหน้าที่เป็นคำอุปมาของ Brielleอย่างไรก็ตาม ทฤษฎีนี้ไม่ได้ให้คำอธิบายเกี่ยวกับการเฉลิมฉลองวันเอพริลฟูลส์สากล

ในปี 1686 John Aubrey เรียกการเฉลิมฉลองนี้ว่า "วันศักดิ์สิทธิ์ของคนโง่" ซึ่งเป็นการอ้างอิงครั้งแรกของอังกฤษในวันที่ 3 เมษายน ค.ศ. 1698 มีคนจำนวนมากถูกหลอกให้ไปที่หอคอยแห่งลอนดอนเพื่อ "เห็นสิงโตถูกล้าง"

แม้ว่าจะไม่มีนักวิชาการหรือนักประวัติศาสตร์ด้านพระคัมภีร์ไบเบิลคนใดกล่าวถึงความสัมพันธ์นี้ แต่บางคนก็แสดงความเชื่อว่าต้นกำเนิดของวันเอพริลฟูลส์อาจย้อนกลับไปถึงเรื่องราวน้ำท่วมในปฐมกาลในฉบับปี 1908 ของฮาร์เปอร์สวีคลี่นักเขียนการ์ตูน เบอร์ธา อาร์. แมคโดนัลด์ เขียนว่า: เจ้าหน้าที่ได้สนับสนุนเรื่องนี้อย่างจริงจังจนถึงสมัยโนอาห์และเรือนาวาลอนดอนผู้ลงโฆษณาสาธารณะลงวันที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2312 พิมพ์ว่า “ความผิดพลาดของโนอาห์ส่งนกพิราบออกจากเรือก่อนที่น้ำจะลดลงในวันแรกของเดือนเมษายน และเพื่อสานต่อความทรงจำของการปลดปล่อยครั้งนี้ ถือว่าเหมาะสม ใครก็ตามที่ลืมสิ่งที่น่าทึ่งเช่นนี้ พฤติการณ์ที่จะลงโทษพวกเขาโดยส่งพวกเขาไปทำธุระแบบไม่มีแขนเสื้อคล้ายกับข้อความที่ไร้ผลซึ่งพระสังฆราชส่งนกมา”