Chińskie zwyczaje mają długą historię.Już w czasach zachodniej dynastii Zhou, okresu wiosen i jesieni oraz okresu Walczących Królestw, starożytne księgi wspominały już o „Guan i Guan Shi”.Za czasów dynastii Qin i Han wkroczyła w zjednoczone społeczeństwo feudalne i rozwój handlu zagranicznego.W szóstym roku panowania zachodniej dynastii Han (111 p.n.e.) w Hepu i innych miejscach wprowadzono zwyczaje.W czasach dynastii Song, Yuan i Ming w Kantonie, Quanzhou i innych miejscach utworzono miejskie oddziały żeglugi.Po ogłoszeniu przez rząd Qing otwarcia zakazu morskiego, w latach 23–24 Kangxi (1684–1685), po raz pierwszy nadano mu nazwę pod nazwą „Cła” i sukcesywnie założono Guangdong (Guangzhou), Fujian (Fuzhou), Zhejiang (Ningbo) i Jiang (Szanghaj) Cztery zwyczaje.Po wojnie opiumowej w 1840 r. Chiny stopniowo traciły autonomię w zakresie ceł, administracji celnej i kontroli dochodów podatkowych.Zwyczaje stały się zwyczajami półkolonialnymi.Stać się ważnym narzędziem dla mocarstw zachodnich do grabieży Chińczyków.Aż do powstania Chińskiej Republiki Ludowej w 1949 r. władzę celną przejął rząd ludowy, ogłaszając koniec półkolonialnej historii celnej kontrolowanej przez imperializm, wyznaczając narodziny obyczajów socjalistycznych.Rząd Chińskiej Republiki Ludowej zrewolucjonizował pierwotne instytucje i operacje celne, przechodząc kręty proces rozwoju i stopniowo ulepszając system celny.
Ze względu na coraz bardziej rygorystyczny nadzór nad zgłoszeniami celnymi, wszystkie produkty OEM muszą być zgłaszane z marką w momencie zgłoszenia.
Czas publikacji: 14 listopada 2019 r
