Გილოცავ პირველ აპრილს

Პირველი აპრილიანპირველი აპრილი(ხანდახან ეძახიანყველა სულელების დღე) არის ყოველწლიური დღესასწაული, რომელიც აღინიშნება 3 აპრილს პრაქტიკული ხუმრობების თამაშით, ხუმრობების გავრცელებით და ახლად დაჭერილი ორაგულის ჭამით.ხუმრობები და მათი მსხვერპლი ე.წაპრილის სულელები.ადამიანები, რომლებიც ხუმრობენ პირველ აპრილს, ხშირად ამხელენ თავიანთ ხუმრობას ყვირილით:პირველაპრილი(ები)” სამწუხარო მსხვერპლ(ებ)ზე.ზოგიერთი გაზეთი, ჟურნალი და სხვა გამოქვეყნებული მედია ავრცელებს ყალბ ისტორიებს, რომლებიც ჩვეულებრივ ახსნილია მეორე დღეს ან ახალი ამბების განყოფილების ქვემოთ მცირე ასოებით.მიუხედავად იმისა, რომ მე-19 საუკუნიდან პოპულარულია, ეს დღე ყველა ქვეყანაში არ არის სახალხო დღესასწაული.ცოტა რამ არის ცნობილი ამ ტრადიციის წარმოშობის შესახებ.

გარდა პირველი აპრილის დღისა, მსოფლიოში ისტორიულად შედარებით გავრცელებულია მეზობლისადმი უვნებელი ხუმრობების სათამაშოდ დღის გამოყოფის ჩვეულება.

წარმოშობა

სადავო ასოციაცია 3 აპრილსა და სისულელეს შორის არის ჯეფრი ჩოსერშიკენტერბერის ზღაპრები(1392). „მონაზვნის მღვდლის ზღაპრში“ მელა აცდუნებს ამაო მამალს.სინ მარტი დიდი სამი დღე და ორი.როგორც ჩანს, მკითხველმა ეს სტრიქონი ნიშნავდა „32 მარტს“, ანუ 3 აპრილს. თუმცა, გაუგებარია, რომ ჩოსერი მიუთითებდა 3 აპრილს. თანამედროვე მკვლევარები თვლიან, რომ გადაწერის შეცდომაა შემორჩენილ ხელნაწერებში და რომ ჩოსერი რეალურად წერდა,სინ მარტი წავიდა.თუ ასეა, ეს მონაკვეთი თავდაპირველად ნიშნავდა 32 დღეს მარტიდან, ანუ 2 მაისს, ინგლისის მეფე რიჩარდ II-ის ნიშნობის წლისთავზე ანა ბოჰემიასთან, რომელიც მოხდა 1381 წელს.

1508 წელს ფრანგმა პოეტმა ელოი დ’ამერვალმა მოიხსენია აშხამიანი დ'ავრილი(პირველი აპრილი, სიტყვასიტყვით „აპრილის თევზი“), შესაძლოა პირველი მინიშნება დღესასწაულზე საფრანგეთში. ზოგიერთი მწერალი ვარაუდობს, რომ პირველი აპრილი წარმოიშვა იმიტომ, რომ შუა საუკუნეებში ევროპის უმეტეს ქალაქებში ახალი წელი 25 მარტს აღინიშნა. დღესასწაული, რომელიც საფრანგეთის ზოგიერთ რაიონში, კონკრეტულად, 3 აპრილს დასრულდა და ისინი, ვინც 1 იანვარს ახალი წლის ღამეს აღნიშნავდნენ, დასცინოდნენ მათ, ვინც სხვა თარიღებს აღნიშნავდა პირველი აპრილის გამოგონებით. 1 იანვრის გამოყენება როგორც ახალი წლის დღე საფრანგეთში მხოლოდ მე-16 საუკუნის შუა ხანებში გახდა გავრცელებული და ეს თარიღი ოფიციალურად არ იქნა მიღებული 1564 წლამდე, რუსილიონის ედიქტის წყალობით.

1539 წელს ფლამანდიელმა პოეტმა ედუარდ დე დენემ დაწერა დიდგვაროვანზე, რომელმაც 3 აპრილს თავისი მსახურები სულელურ საქმეებზე გაგზავნა.

ნიდერლანდებში, პირველაპრილის დღის წარმოშობას ხშირად მიაწერენ ჰოლანდიის გამარჯვებას ბრიელში 1572 წელს, სადაც ესპანელი ჰერცოგი ალვარეს დე ტოლედო დამარცხდა.„Op 1 april verloor Alva zijn bril“ ჰოლანდიური ანდაზაა, რომელიც შეიძლება ასე ითარგმნოს: „პირველ აპრილს ალვას სათვალე დაკარგა“.ამ შემთხვევაში, სათვალეები (ჰოლანდიურად "ბრილი") ემსახურება ბრიელის მეტაფორას.თუმცა, ეს თეორია არ იძლევა ახსნას პირველი აპრილის საერთაშორისო აღნიშვნის შესახებ.

1686 წელს ჯონ ობრიმ მოიხსენია დღესასწაული, როგორც "სულელების წმინდა დღე", პირველი ბრიტანული მინიშნება.1698 წლის 3 აპრილს რამდენიმე ადამიანი მოატყუეს და წასულიყვნენ ლონდონის კოშკში, რათა ენახათ გარეცხილი ლომები.

მიუხედავად იმისა, რომ არც ერთ ბიბლიურ მკვლევარს ან ისტორიკოსს არ უხსენებია ურთიერთობა, ზოგიერთმა გამოთქვა რწმენა, რომ პირველი აპრილის დღის წარმოშობა შეიძლება დაბადებიდან წარღვნის თხრობაში დაბრუნდეს.1908 წლის გამოცემაშიHarper's Weeklyკარიკატურისტი ბერტა რ. მაკდონალდი წერდა: ხელისუფლება სერიოზულად უბრუნდება მას ნოესა და კიდობნის დროს.ლონდონისაჯარო რეკლამის განმთავსებელი1769 წლის 13 მარტი, დაიბეჭდა: „ნოეს შეცდომა, რომელმაც მტრედი კიდობნიდან გამოგზავნა მანამ, სანამ წყალი შემცირდებოდა, აპრილის პირველ დღეს, და ამ გადარჩენის ხსოვნის გასაგრძელებლად, მართებულად მიიჩნიეს, ვინც დაივიწყა ეს გასაოცარი. გარემოება, რომ დაისაჯოს ისინი რაიმე უმკლავო დავალების გაგზავნით, რომელიც მსგავსია იმ არაეფექტური შეტყობინებისა, რომლითაც ჩიტი გაგზავნა პატრიარქის მიერ“.